Lampa szczelinowa (biomikroskop) jest podstawowym narzędziem pracy okulisty i optometrysty. Jest to nic innego jak mikroskop, zaprojektowany specjalnie do badania i oceny budowy struktur oka. Składa się z części mikroskopowej oraz silnego źródła światła. Mikroskop zapewnia badającej osobie nie tylko odpowiednie powiększenie obrazu (6-40x), ale też widzenie stereoskopowe. Źródło światła w lampie szczelinowej, może być kierowane na poszczególne struktury gałki ocznej w postaci rozproszonej lub przez wąską szczelinę. Do większości badań używa się światła białego. W urządzeniu wbudowane są również odpowiednie kolorowe filtry. Filtr redukujący natężenie światła ułatwia badanie osób wrażliwych na olśnienia. Z kolei filtry barwne stwarzają dodatkowe możliwości badania. Filtr w kolorze błękitu kobaltowego jest pomocny w badaniu z użyciem fluoresceiny. Filtr zielony (bezczerwienny) przyciemnia wszystko co czerwone, przez co lepiej widoczne stają się naczynia krwionośne. Biomikroskop jest także zaopatrzony w filtr rozpraszający (dyfuzor). Jest to element o matowej powierzchni, służący do rozproszenia światła i równomiernego oświetlenia całej powierzchni oka.
Lampa szczelinowa służy przede wszystkim do badania narządów dodatkowych gałki ocznej oraz przedniego odcinka oka wraz z soczewką. Przy użyciu dodatkowego sprzętu, dzięki lampie szczelinowej można zbadać pozostałe części i funkcje oka. Struktury kąta przesączania bada się w lampie szczelinowej z wykorzystaniem gonioskopu. Soczewka Hruby’ego lub inna soczewka o dużej mocy mogą być użyte do badania dna oka. Do lampy szczelinowej można także przytwierdzić tonometr aplanacyjny, służący do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego, oraz aparat fotograficzny, który umożliwi nam dokumentację fotograficzną pacjenta.
